Bugün ...

Günaydınlar,

Bana gün aydın oldu mu bilemiyorum. Sanırım olmadı sizde böyle misiniz yoksa sadece ben mi bu aralar kendimi toparlamıyorum. İçimde bir sıkıntı var sanki çok kötü birşey olacakmış gibi hissediyorum. Evet çok üzüldüm, çok üzüldük ama bu durum beni çok derinden etkiledi. Nedense hala içimde bu acı taze.

Şimdi diyeceksiniz ki gülmedin mi hiç, eğlenmedin mi ? Evet güldüm evet arkadaşlarımla buluştum zaman geçirdim evet hayatıma ben kaldığım yerden devam ettim ama etmek zorundaydım sizde etmek zorundasınız. Gezmiş olmam, gülmüş olmam üzülmediğim anlamına gelmiyor gelemezde herkes kendi içinde yaşar. Kimseyi eleştirmeye hakkım yok bu konuda. Ben sadece içimdeki acıyı bastıramıyorum belkide kendi hayatımda çok acı tecrübeler yaşayıp çok fazla kayıp verdiğim için bana çok daha ağır geldi.

Neyse uzun lafın kısası içimde derin bir sıkıntı var bunuda yazmamdaki amaç sizinle paylaşmak. Belki bu yazı içimdeki sıkıntıyı atmamı sağlar.

Şimdi diyorsunuzdur ben senin sıkıntılarını dinlemek ya da okumak zorunda mıyım ? Hayır elbette değilsiniz. Okumazsanız anlarım, okursanız teşekkür ederim.

Çok fazla uzattım değilmi :) 

Benim için salı böyle başladı umarım güzel devam eder. Bugünden itibaren postlarımı girmeye başlayacağım. Yanlış anlaşılma olmasın bu Soma faciasını unuttum demek değil elbette unutmadım ama hayat devam ediyor bizim için. Umarım ülkemizde bir daha böyle facialar olmaz.

Okuduğunuz için teşekkür ederim uzun bir post oldu :)

Kendinize iyi bakın.

Öpüldünüz.