Yoksa Ben Kanser miyim ?

Selamlar blogcanlarım,
bugün farklı bir konu ile karşınızdayım, bugüne kadar hiç yazmadığım tarzda bir yazı bu sefer kendi özel hayatımla ilgili deneyimlediğim bir konuyu sizlerle paylaşıyorum. İçimde yaşadığım korkuyu, hayatı sorgulayışımı sizinle paylaşıyorum.

Öncelikle kanser nedir bunu kendimce anlatmak istiyorum sizlere.
Kanser gün ve gün erimektir bence. Sadece hasta olanı değil, onu sevenlerini de gün ve gün eritir bu hastalık. Tek başına yaşanmaz bütün bir aileyi içine alır kanser.
Kanser bir hastalık mıdır yoksa hayat yolunda bir sınav mıdır emin olamadığım bir şey. Kimin düşünceleri mi bunlar ? En sevdiğini kanserden kaybetmiş ve o gün büyümek zorunda kalmış birinin düşünceleri. Neyse kanser kısaca Allah düşmanımın başına vermesin dediğimiz türden bir hayat sınavı.

Benim hikayem ise;


Herşey bundan 10 ay önce uyumak için hazırlanırken göğsümde bir acı hissetmemle başladı. Hiç yapmam aslında ama elle muayene etme ihtiyacı hissettim ve sağ göğsümde, sol göğsümde olmayan elime gelen bir kitle vardı. O an, işte o an beynimden vurulmuşa döndüm. Tabiki hemen Google araştırmalarına başladım her sayfada kötü kötü senaryolar vardı okudum, okudukça korktum, okudukça ağladım. Ve kimseye söylememeye karar verdim. Yok saymayı düşündüm ilk. Eğer ne olduğunu bilmezsem daha kolay olurdu diye düşündüm. Bugüne kadar bunu fark etmeden yaşamıştım, bu şekilde yaşamaya devam edebilirim diye düşündüm. Neredeyse 1 hafta boyunca her gece kafamda acaba soruları ile uyudum, her gece kontrol ettim. En sonunda ise pes ettim. Böyle daha zordu unutamıyordum aklımdan çıkmıyordu ve bu belirsizlik beni daha çok zorluyordu.

En sonunda dayanamdım ve doktora gitmeye karar verdim. Peki hangi bölümden randevu almam gerekiyordu ? Düşündüm ve kadın hastalıkları bölümünden randevu aldım. Gittim muayene yaptı ve ultrason istedi. Ultrason çekildi. Raporu elime verip doktoru beklememi söylediler. Dayanamadım açtım okudum.

"Sağ memede 1.6 cm boyutunda komplike kist bulunmaktadır" yazıyordu. Kist mi ? Komplike mi ? Ne demek ki bu şimdi hastamıyım yani kanser miyim ? Bu kist iyi huylu mu acaba ? Bunları düşünürken doktor geldi rapora baktı ve kötü bi ifade ile senin cerrahi bölümüne gitmen gerekiyor dedi. Ee yani kötü birşey var mı diye sordum, birşey var ama ben yorum yapamam dedi. İşte o an daha çok yıkıldım kesin kanserim dedim.
Ama ben daha 24 yaşındaydım, çok gençtim evlenecektim daha bir sürü hayalim vardı benim. Evet kötüydü çok kötüydü bunları düşünmek o anlar çok kötüydü. Gittiğimiz ilk doktor ameliyatla almamız lazım kisti dedi. Güvenmedik hemen kuzenimin Ankara'daki doktor arkadaşına raporları yolladık ve bize korkulacak birşey yok kadınların %30 unda oluşabiliyor bu tür kistler, ameliyat olmasına da gerek yok dedi işte o an rahatladım evet kanser değilmişim. 6 ayda bir kontrol edelim dedi duruma göre ilerleriz dedi.

6 ay geçti bu süre zarfında işten ayrıldım, nişanlandım ve tekrar kontrol olmak için doktora gittim. Yapılan kontrol sonucunda sağ göğsümde olan kist 3 cm olmuştu yani büyümüştü üstüne birde sol göğsümde de kist oluşmuştu. Sanırım bu sefer korkmak gerekiyordu. Çünkü benim göğsümdeki kist hızlı bir şekilde büyüyordu.

Kuzenim tavsiyesi bu alanda uzmanlık yapmış, güvenilir bir doktora yönlendirildim. MR çekildi, biyopsi yapıldı hepsi gerçekten birbirinden zorlu testlerdi benim için. Sonuçlar çıkana kadar kafamda deli sorularla devam etti hayatım. Acaba kemoterapi verirler mi ? Saçlarım dökülür mü ? Ya göğsümü alırlarsa ? Bu cevabını bilmediğim sorular gerçekten çok can acıtıyordu.
Ama geçen hafta aldım sonuçları. Hepsi temiz çıktı :) Kist iyi huyluymuş ama yinede ameliyatla alınması gerekiyormuş.

Şimdi ameliyat için gün almaya çalışıyoruz. Ameliyat olup bu kistten kurtulacağım inşAllah :)

Bunları neden mi yazdım ? Benim gibi şu an bu korkuları yaşayan binlerce kişi vardır eminim. Belki onlara umut olur dedim. Yapımız gereği hep en kötüsünü düşünüyoruz ama sonuçlar hep tahmin ettiğimiz kadar kötü olmuyor :) Bu süre zarfında ne mi öğrendim hayat gerçekten çok kısa ve hiç birşey, hiç kimse sizin sağlığınızdan daha önemli değil :)

En büyük duam Allah bizi ve sevdiklerimizi sağlığımız ile sınamasın.

Bu kadar uzun bir yazıyı okuduğunuz için çok teşekkür ederim :)
Mutlu günler :)

Öpüldünüz.